Metil iyodür (CAS 74-88-4) olarak da bilinen İyodotan, büyük ölçüde geçmişte bir pestisit olarak kullanılması ve doğasında bulunan toksikolojik profili nedeniyle çevresel ve sağlık düzenlemeleriyle karmaşık bir ilişkiye sahip olmuştur. 2007 yılında ABD Çevre Koruma Ajansı (EPA) tarafından ekim öncesi toprak fumigantı olarak onaylanan İyodotan, böcekler, bitki parazitik nematodları, toprak kaynaklı patojenler ve yabani ot tohumları dahil olmak üzere çeşitli tarımsal tehditleri kontrol etmek amacıyla kullanılmıştır. Bu uygulama, İyodotan'ı ozon tabakasını incelten özellikleri nedeniyle kullanımdan kaldırılan metil bromür'e potansiyel bir alternatif olarak konumlandırmıştır.

Ancak, İyodotan'ın bir pestisit olarak tescil edilmesi ve kullanılması önemli tartışmalara ve bilimsel ihtilaflara yol açmıştır. Çeşitli çevre ve halk sağlığı kuruluşları tarafından toksisitesiyle ilgili endişeler dile getirilmiştir. Çalışmalar, İyodotan'ın soluma, yutma ve deri yoluyla akut olarak toksik olduğunu ve merkezi sinir sistemi, akciğerler ve deri üzerinde potansiyel etkileri olduğunu göstermiştir. Daha da önemlisi, kapsamlı incelemelere ve yasal itirazlara yol açan şüpheli bir insan kanserojeni olarak sınıflandırılmıştır. Etkili bir fumigant olmasını sağlayan uçuculuk ve yayılma potansiyeli gibi özellikler, çiftçiler ve çocuklar ve fetüsler gibi hassas gruplar da dahil olmak üzere yakındaki topluluklar için maruz kalma risklerine ilişkin endişeleri de beraberinde getirmiştir.

Bu endişeler, ABD'deki tarımsal kullanımların tek tescil sahibi Arysta LifeScience tarafından gönüllü olarak iptal edilmesi ve EPA tarafından 2012 yılı sonuna kadar tescillerinin resmi olarak sonlandırılmasıyla sonuçlanmıştır. Karar, çevre ve insan sağlığı üzerindeki potansiyel olarak makul olmayan olumsuz etkileri vurgulayan bilimsel incelemelerden ve kamuoyu dilekçelerinden etkilenmiştir. Birçok bölgede bir pestisit olarak kullanımı büyük ölçüde durdurulmuş olsa da, İyodotan özellikleri vazgeçilmez olduğu laboratuvar ortamlarında ve endüstriyel süreçlerde kullanılmaya devam etmektedir. Bununla birlikte, İyodotan'ın bir pestisit olarak geçmişi, tarımsal üretkenlik ile çevresel yönetim ve halk sağlığının korunması arasındaki dengeyi kurmadaki devam eden zorluğun güçlü bir örnek olayı olarak hizmet vermektedir. Bilim camiası ve düzenleyici kurumlar, kullanım alanlarını izlemeye ve tüm kullanımları genelinde daha güvenli ve daha sürdürülebilir alternatifler keşfetmeye devam etmektedir. Bu durum, daha yeşil kimya ve sorumlu kimyasal yönetime doğru daha geniş bir değişimi yansıtmaktadır.